103.bir sıfır üç yanyana ne kadar çabuk geçmiş zaman.103 gün önce başlamıştım askerliğime.140 sonrada bu cümleyi söylüyo olcam ama o zaman herşey bitmş olacak.140 gün sonra asvalta yapışmamak için çalışmam gerek.
bayramdan yeni döndüm.şifayı baya kapmışım.inş.çok uzun sürmez bu hastalık yoksa revire gitmak zorunda kalcam.
ben gidiyorum şimdi biraz atış talimi yapmam gerek.aksi takdirde askerliğim seneyede devam edecek
                                                                                             18.00
                                                                                              z.d.

iliklerime kadar şaşkınım.birisi postallarının sıcaklığına dayanamadı.ailesi onu ipin ucunda sallanırken bulmuş.bütün birlik şok içinde.bizi çalışmamız için zorlayan komutanlar bu savaşın aslında o kadar önemli olmadığını söylemeye başladılar.fikirlerinden bir anda dönüverdiler.hayatlarımızın değerli olduğunu anlatmak için birini kaybetmemiz mi gerekiyodu.ahh insanlar ahh...

   192gün. yüz doksan iki.52 gün geçmiş buraya geldim geleli.ortama ayak uydurmaya başladım.insan ne kadar çekingen olsada zaman onu alışmaya zorluyor.ve kaçınılmaz son:alışır insan.
   öfkeyle karşı çıkıyordum başta.kaybetmekten korktuğum için.sınavı kaybetmekten değil değerlerimi kaybetmek korkuyordum.kaybettim mi bilmiyorum ama değişime ayak uydurduğumdan eminim.kestiremediğim olamadığım bir nokta var:bu değişim olumlu m u olumsuz mu??:(
   değerlerimizi yitirdikçe alçalıyoruz gibi geliyor ve duman 'hepimiz bir hayvanız insan olmak kavgamız'diyor.daha fazla alçalmadan dur Kaptan.hadi bakalım tabana kuvvet daha 1.5 saat şınav çekcez daha.
   
                                                                                           
                                                                                                            22.09.2011
                                                                                                               23.22

   işte eylülün 19'u.50 gün oldu.dönüp elli günü değerlendirirken bana ne kazandırdığını pek bilemiyorum.belki ufak birkaç fikir.bilemiyorum ama elli gün içinde çok şey yapılabilirdi.bense dolu dolu geçirmeyi tercih ettim:(
   194 gün kaldı terhizime.çok gibi görünsede az kaldı ve banim şavasacak donanımım yok.bu yüzden çalışmaya devam.
   atış talimi yapmak için mekan değiştirdik.daha ferah açık bir yer burası.kamüfülajlarımızda değişti.ama postallarım ayaklarımı hala sıkıyor.                                                   
                                                                                                         20.09.2011
                                                                                                            23.57

     şafak 203.tam kırk gün oldu başlayalı.
     günler güzel geçiyor.kışladayız sürekli.litap okumaya bolca vakit var.hem askerliğimi yapıp hem okuyorum.bu, güzel.:)
   ablamdan mektuplar alıyorum.bende cevap yazıyorum tabi.burda hayat beklediğim kadar zor değil.tek olmak sıkıntı değil burda.ne kadar zor olsada keyif verici askerlik.yani sorumluluğumu yerine getirdiğim için rahatım.bu bütün olumsuzlukları etkisiz bırakıyo.
                                                                                                                             10.09.2011.

bugün askerliğimin yirmibeşinci günü.insan bu disiplin içinde zamanın değerini daha iyi anlıyor.sanki daha dün uğurlamıştı beni ailem.25 gün geçti ve sıcağın altında açılk talimi yaparken postallartın ayaklarımı yakıyor.
komutanımız çok sert biri değil ama çok disipilnli olduğu kesin.verdiği görevleri yerine getirmediğimiz zaman ağır cezalar veriyor.
219 gün sonra cezalar ve bu sıkıcı disiplin sona erecek ve ben yeni ufuklara yelken açacağım...
                                                                                                   25.08.2011
                                                                                                   perşembe