sevgili günlük kardeş,
sana istanbul'dan sesleniyorum.saatim on bire 20 varı gösteriyor.hastalıklı bir gün geçirdim bugün.sabah sekiz buçukta dersim olduğu için kalktım ve hazırlandım.hava biraz soğuktu kazak giyip giymem konusunda tereddüt ettim ve sonra giymedim.dışarı çıktığımda soğuk hava dalgası parmak uçlarımdan başlayarak benliğime saldırdı.bu amansız bir savaştı benim için.tüm gücümle soğuğa karşı savaşırken sırtımı, ellerimi ve ayaklarımı şehit verdim.ve en son geri çekilmek zorunda kaldım.soğuk ile sıcak savaşımı sonlandırmıştım ama soğuğun peşimi bırakmayacağını tahmin etmeliydim.soğuk krallığın ajanları kaburgalarım arasında istiflenmiş,saldırmak için en uygun anı bekliyorlardı.ve saat on beş sularında harekete geçtiler.destek istemek için evime koştum(rüzgarda koşmak pek iyi bir fikir değil.sonradan fark ettim.).eve ulaştığımda destek ekipler soğuk ajanları bertaraf ettiler.soğuk krallıkla olan savaşımı kazandığımı düşünme.saldırıları def ettim ama birliklerimi toparlamam biraz vakit alacak.buna ana karargah olan başımdan başlamam gerekecek.
