kalbimden geceni söylemeye korkar dilim
çünkü her acı söz yakar içimizi
ateşin ateşe dönmesidir bu.
bu kısır döngüdür atımızı durduran
nerde kaldı şimdi
bu topraklarda koşuşturan gençliğimiz
zamanın mürekkebi damladı üstümüze
kiminin damarlarından aktı
kiminin kaleminden
ve bitince mürekkep
belki cesaret eder kalbim
dilimin söylediğini kabul etmeye

teşekkürler gece sırtımı sıvazlayan el.varlığımı gözönünde bulundurup koruyan el.kimin elisin?sen nesin?içimize gayeyi koyup bırakan mı yoksa gece gelip sırtımızı sıvazlayan mı?
teşekkürler gece sırtımı sıvazlayan el.yokluğun içnde boğulurken varım diyen sonra yokluğa tekrar karışan el.
teşekkürler sırtımı sıvazlayan el.üşüdüğümü bana hatırlattın.sonra üstümü örttün ama üstümü açan yine sendin.
teşekkürler gece sırtımı sıvazlayan el.gözümü kör aklımı uykulu bırakan el.beni sıcak uykuma sen ittin yumuşak ninnilerinle.
teşekkürler sırtımı sıvazlayan el.neden gece geldin?