ben deniz.zeynep deniz.namı diğer zeze.bana zeze demeleri zeze'den etkilenip 10 yaşında insanlığa karşı ilk isyanımı saçlarımı keserek gerçekleştirmemdendir.konuya böyle pata küte girmek istemiyorum aslında.ama içimdeki anlatma bilinme isteği o kadar enerjik ki parmaklarım yetişemiyor hızına.içimde tanrıya benzeme isteği o kadar açık ve yoğun ki dilim tutuluyor bir şey diyemiyorum.

    bu benim uzun hayatımın öyküsü.çok uzun yıllar yaşadım pek çok şeye şahit oldum.gözlerimin altındaki torbalar bunun kanıtıdır.ben daha pek gençken beyazladı saçlarım.ketumluğumdan olsa gerek.herkes farklı bir farkındalık ile doğuyor annesinden.doğdumuzda aslında o kadar temiz ve saf değiliz o yüzden.herkes farklı bir oyun gibi algılar hayatı da daha sonradan ya unuturuz algılarımızı ya da saçlarımıza aklar düşer.

   adımı annem hasan ve hüseyin'in alası zeyneb'den esinlenerek koymuş.onun gibi cesur olayım diye.haksızlığa karşı kardeşim için haykırayım diye.ben olayı biraz abartarak içselleştirip heralde gördüğüm tüm insanlık problemlerine haykırmışım.öyle dedi büyüklerimiz.

   ben bugün ölümün kıyısında kanserli bir insanım.yarın öldüğümde annem arkamdan çok ağlayacak.şanslıysam eğer bir kaç gün...