yeni bir gün

Ve yeni bir gün daha...
cama çarpan tıkırtılar uyandırıyor beni güzel uykumdan.Ne olduğunu merak ederek kalkıyorum yatağımdan.Sesleri takip ediyorum.Sesler beni cam kenarına götürüyor...
Ne göreyim!!!...
Penceremizin önünde siyah ve gri arası kabarıık tüyleri olan sabahın en erken saatlerinde nasibini arayan bir güvercin.Beni görünce ürküyor.Ve karşı binadan bir pencere önüne oturuyor.
işte yeni bir güne böyle başladım.evde bir sessizlik.annemin bizi uyandırmaya gelmediğini fark ediyorum birden.sonra annem gelip uyanmamız gerek yiğini söylüyor ama yüzünde bir burukluk var.bunun sebebini çok merak ediyoruz.
ve kahvaltı vakti.annem hala durgun ve üzgün.en sonunda birisi cesaret edip soruyor ne olduğunu.annem üzgün bir şekilde cevap neriyor:
-Bugün hakkaride karakola saldırmışlar 15 askerimiz şehit olmuş.
hepimiz çok üzülüyoruz ama elimizden birşey gelmiyor...
uzun süren bir sessizlik sonunda annem sofrayı toplamaya başlıor.saatler ilerledikçe içimdeki sıkıntı artıyor.okuldaki kompozisyon yarışmasına katılmak istiyorum yazımı yazmam gerektiğini de biliyorum ama üzerimde bir ağırlıkvar.ve sonunda geçiyorum masanın başına yazmaya başlıyorumyazdıkça yazasım geliyor...
ve kompozisyonum bitti.ama bazı eksiklikler var gibi. bunu çözse çözse ablam çözer.ablam da bana yardım etmeyi kabul ediyor.artık kompozisyonum yarışmaya hazır.bir an saate bakmak geliyor içimden.oooo..... ne görüyorum saat 19.00 hemen kalkıyorum masanın başından bütün bir günümü kompoziyonuma ayırmış olmanın verdiği bir kızgınlıkla üzere hemen akşam namazını eda ediyorum...
pencereyi hafifce acıyorum ve gök yüzünü setretmeye başlıyorum.amamn Allah'ım bu nasıl bir güzellik.simsiyah bir gök yüzü içinde bir kaç tane yıldız ... hafif bir esinti ile irkiliyorum ablam bana sesleniyor yemek vakti benim şimdi gitmem gerek...