gözlerim dolu dolu oluyor önce.hastalık diyorum beyinde ise artık yapılacak bir şey yok demektir.birilerinin demir alma vakti gelmiş galiba zamandan diyorum.ölüm pranga gibi kurtulamıyoruz diyorum. Allah'ım sen dedeme hayırlı ölüm ver diyorum.çektirme diyorum.sonra vicdanım sızlıyor dedemin ölmesi için mi dua ediyorum?sonra onu tekrar çok seviyorum.duamı tekrarlıyorum gözlerim biraz daha dolarken eve,yatağıma atıyorum kendimi.ne kadar bilmem kendimi teselli edip kalkıyorum.sonra yine doluyor gözlerim ama farklı doluyor bu sefer.yeğenim ilk tıraşını mı olmuş?erkek parfümü mü kokuyormuş?teyzesi onun bebekliğini kaçırıyor muymuş?hayat akıp gidiyor muymuş?bizimde torunlarımız arkamızdan ağlayacak mıymış?
sonra neden durup sıyrılıyorum duygusallığımdan ve fazla büyümekten kaynaklanan sorunlara ağlarken büyüyen yeğenimin ne kadar tatlılaştığını düşünüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder