Yalnızlık

Yalnızlık bir yağmura benzer, 
Yükselir akşamlara denizlerden 
Uzak, ıssız ovalardan eser, 
Ağar gider göklere, her zaman göklerdedir 
Ve kentin üstüne göklerden düşer.

Erselik saatlerde yağar yere 
Yüzlerini sabaha döndürünce sokaklar, 
Umduğunu bulamamış, üzgün yaslı 
Ayrılınca birbirinden gövdeler;

Ve insanlar karşılıklı nefretler içinde
Yatarken aynı yatakta yan yana:

Akar, akar yalnızlık ırmaklarca.

rilke