30 Ağustos 2009 Pazar

cepte kurulan hayaller


niyedir bu bekleyiş
kimedir??
sonu var mıdır
-------
bizler zaten hep beklerdik
çocukken babamın ceketinden çıkacak olan
ŞEKERLERİ....
yada karne heiyesi bisikletlerimzi
--------
nicedir bekliyoruz
hakkımız olan şekerleri
o şekerler şimdi aynı yerindeler mi
biz büyüdük de babmızın cebi şeker vermiyecek kadar
yaşlandı mı
ama onlar farkılıydı
markalarından değil
gelişlerinden dolayı farklıydılar
aynı şekerler biz aldıgmızda daha bir farklı,kötü bi tat kazanırdı.
cepteki şekerler
kapı ağzı muhabbetina benziyorlardı
ve o tad çocuklugumuzda kalmadı
kalamadı
bizim taaa iliklerimize işledi çünkü
kaç yaşına gelirsek gelelim
unutamadık
-------
unutmak mümkünmüydü ki?
bir çocuk şekerlerini bilyelerini nasıl unutsun_
bakkaldan alınan o 100 binlik adi şekerlerin leziz tadı niye unutulsun ki ?
------
bir çocuktan şekerini unutmasını istemek
ondan
çocuklugnu unutmasını istemek demektir
babamızın işten gelişinin unutulmasını istemek demektir
cebimizdeki bilyeleri,hayalleri unutmak demekti
insan bütün gün hayaslini kurdugu şeyi nasıl unutsun
unutmasın!!
çünkü bir çocugun hayalleri onun...
Z.D.

Hiç yorum yok: